Club Brugge heeft maandagavond eindelijk de knoop doorgehakt: coach Scott Parker ligt eruit. Een dramatische 0-3-nederlaag tegen KV Oostende bleek de spreekwoordelijke druppel; het Brugse bestuur voelde zich genoodzaakt om hard in te grijpen. De timing is bruut, maar volgens CEO Vincent Mannaert onvermijdelijk. “We zitten in een resultatenbusiness,” verklaarde hij kort na de bekendmaking. “De club moet vooropstaan, niet het ego van één trainer. Als we onze ambities – Champions League en een nieuwe landstitel – serieus nemen, konden we gewoon niet langer wachten.”
De cijfertjes zijn inderdaad genadeloos. Onder Parker pakte Blauw-Zwart in twaalf competitiewedstrijden slechts negen punten, terwijl de defensie – ooit het sterkste wapen van Club – dertien tegendoelpunten slikte in de laatste vijf duels. Het zwalpende spelbeeld frustreerde de supporters, die al weken vergaderden op internetfora over mogelijke opvolgers. Zij zagen hoe concurrenten Union en Genk overtuigend bleven winnen, terwijl Brugge steeds verder wegzakte naar een oncomfortabele vierde plek.
Het Brugse bestuur staat bekend om zijn koel-rationele beslissingen, maar insiders vertellen dat de emotie deze keer stevig meespeelde. De fanatieke achterban floot het elftal zondag uit, spandoeken met “Wakker worden, dit is Club!” sierden de Noordtribune. Ook in de spelersgroep broeide wrevel; Dragus en Vanaken zouden intern hun twijfels hebben geuit over de Engelse trainingsmethodes van Parker, die veel nadruk legde op lange ballen en fysieke duels. Toen zelfs aanvoerder Simon Mignolet in de kleedkamer het woord “identiteitscrisis” liet vallen, wist iedereen: hier gaat iets knappen.
Door het rigoureuze ontslag blijft Club Brugge voorlopig achter zonder hoofdcoach. De leiding schuift assistent Rik De Mil naar voren als interim, al circuleert de naam van ex-Anderlecht-trainer Felice Mazzù nadrukkelijk in de wandelgangen. Mazzù is vrij sinds zijn ontslag bij Union Saint-Gilloise en staat bekend om zijn tactische flexibiliteit, iets wat de Bruggelingen nu broodnodig hebben. Andere kandidaten zijn Philippe Clement, die in Monaco op de wip zit, en de Belgische Duitser Alexander Blessin. Het bestuur wil echter pas na de interlandbreak een definitieve keuze maken; de komende twee weken staan vooral in het teken van schadebeperking en het herwinnen van vertrouwen.
Hoe ver reikt de impact van dit ontslag? Sportief gezien krijgt Club Brugge een herkansing om de play-offs nog met realistische titelaspiraties in te gaan; vijf punten achterstand op leider Genk lijken overbrugbaar als de motor snel weer aanslaat. Financieel kan de beslissing pittig uitvallen: Parkers contract liep tot 2024 en bevatte geen eenvoudige buy-outclausule. Het prijskaartje van de ontslagvergoeding wordt voorzichtig op drie miljoen euro geschat, al weegt dat in Brugge minder zwaar dan het mislopen van de Champions League-miljoenen.
De supporters reageren verdeeld. Een harde kern juicht de daadkracht toe – “Club hoort niet te twijfelen” – terwijl anderen vrezen voor een nieuwe roulette van trainers, vergelijkbaar met het woelige seizoen 2012-2013. Eén ding is zeker: de druk op de spelers zal nu alleen maar toenemen. Tegen Standard komt het team voor het eerst sinds jaren zonder vaste hoofdcoach het veld op, in eigen huis bovendien. Een overwinning moet zowel de kleedkamer als de tribunes in één klap sussen. Lukt dat niet, dan dreigt Blauw-Zwart in recordtempo van titelpretendent naar crisisclub te verworden. De lat ligt, zoals altijd in Brugge, onverbiddelijk hoog.
Leave a Reply